وقت قهر نیست
- شنبه, ۱۶ تیر ۱۴۰۳، ۰۲:۵۱ ب.ظ
انتخابات با مشارکت پنجاه درصدی تموم شد.
مشارکتی که توی یه هفته کلی بیشتر شد و این لطف خدا بوده.
منتخب مردم انتخاب شد :) همونی که اکثریت انتخابش کردن. حالا با هر روشی
( بگو تقلب، بگو لج با جلیلی، بگو لج با جمهوری اسلامی ، بگو از سر عدم آگاهی، بگو....)مهم اینه که نتیجه این بوده.
واقعیات و عینیات میگه پیروزی پزشکیان خواست خود مردم بوده. پس هر اتفاقی در این دولت بیفته با رضایت خود مردم و خواست خود مردم بوده :))
امیدواریم پس فردا دوباره دیواری کوتاه تر از آقای جمهوری اسلامی پیدا نکنن که البته ما پیه ی این چیزام به تنمون مالیدیم!
واقعا اونایی که هنوز سر کنار رفتن جلیلی و قالیباف بحث میکنن رو نمیفهمم :) چه خبرتونه؟ بابا چه خبرررررتونه؟ اول یاد بگیرین با هم کنار بیاین بعد اجماع اجماع کنید!
دیشب هی توی ذهنم حاج آقا هارداسان میومد و اشکم سرازیر میشد... حاج آقا رفتی واسه کی سد بسازی...؟!
یه کلیپ دیشب از آقا دیدم که میگفت ارام باشید توی مسیر همه جور مانعی هست ولی مهم اینه که ما داریم حرکت میکنیم مهم اینه.
کاش میشد آقا رو بغل کنم.... کاش....
چیه بچه جون؟ کز نکن یه گوشه و فکر نکن شکست خوردی. اینجا مملکت امام زمانه :) همون امام زمانی که حواسش به فلسطین و غزه هست. فلسطین و مردمش خدایی دارن.... ولی ماییم و یه میدون بزرگ الان
باید تا میتونیم تلاش کنیم. چیه نکنه انتظار داشتی توی یه هفته کل باور های ملت رو عوض کنی؟! مونده حالا حالاها. تازه با این انتخابات باید به خودت بیای.
حالا که به بهونه ی انتخابات رفتیم و بین مردم بودیم، حالا که فهمیدیم مردم مشکلشون چیه، حالا که فهمیدیم خیلی از تحلیلای مجازی و تئوریتون اشتباه در اومد پاشین درستش کنیم.
الان دیگه کار ندارم چی میشه. فقط برام مهمه وقتی برگردم همدان بازم به مردم گلپر آباد سر بزنم. بازم برم سراغ مطالباتشون. اینکه یه هفته بیای ژست همدردی بر داری به خاطر رأی جمع کردن و بعد انتخابات دیگه پیداتم نشه بدتره.
نیومده بودم که فقط رای جمع کنم. میخواستم درد و دلشون رو بشنوم. بگم بهشون برام مهمین.
هر چند که پیگیری مطالبات سخت میشه ولی برای اولین بار توعمرم زندگی جهادی رو تجربه کردم و دیگه راهی رو که شروع کردم نباید ول کنم.
لج و قهر با مردم نا آگاه جواب نیست.
باید از پشت میز و صندلی تئوری بافی پاشیم. باید جهاد کنیم. باید کنار مردم باشیم...
پ. ن: و پناه میبرم از غم های روزگار به غم حسین (ع) :)
- ۰۳/۰۴/۱۶
همینکه اراده و قدرت خدا بر همه اجزای عالم حاکم و مسلط است، برای آرامش انسان کافی است.
من نوعی فقط بابت کم-کاریها یا قصورهای احتمالیم باید نگران باشم و از خدا بخواهم تا توفیقم دهد و اصلاحم فرماید.
ان شاء الله دولت جدید موفق باشد و ما هم هرطور میتوانیم کمکش کنیم.