جنگ جنگ تا پیروزی

از وقتی که ایران، اسرائیل رو بی جواب نذاشته، تولید پوشک در اسرائیل چندین برابر شده :) و اینقدر بدجور ازمون خوردن و هول و ولا برشون داشته که نمیدونن چیکار کنن.

بچه های اتاق ما مدام دارن اخبار رو میخونن و منم مدام سعی میکنم با جوک کردن اسرائیلی ها، با استدلال، با گفتن از قدرت نظامی خودمون که چقدر قویه آگاهشون کنم ولی متاسفانه انگار پنبه تو گوششونه.

اینقدر ترسو ان و خود کم بینی دارن که ناراحتن چرا ایران جواب اسقاطیل رو داده.

در نهایت اینقدر امشب اعصابم رو خورد کردن با چرت و پرت هایی که گفتن که مجبور شدم فقط ولشون کنم بیام پایین. یکیش میگفت کاش موشک بزنن بیت رهبری 

اون یکی میگفت چی میگی بابا اون از اونجا تونل زده فرار میکنه میره کابل 

یکی دیگه میگفت نههه میره گرجستان

وای قیافه ی من دیدنی بود اون لحظه. بهشون گفتم: خوبه ماشاءالله همتون یه نفوذی دارین تو بیت رهبری که بدونین کجا قراره فرار کنه!

اما کاری به این افراد ندارم که بویی از وطن پرستی نبردن. اینا اونقدر خودکم بینن که دلشون رو خوش کردن به اینکه اسقاطیل ته هدفش ج.ا باشه و به مردم عادی کاری نداره. هنوز نمیدونن دنیا چه خبره...

 

من کل عمرم انتظار چنین روزایی رو میکشیدم.. روزایی که نزدیک به ظهور باشه.. روزایی که فتنه ها رو به چشم ببینم.‌.. روزایی که کم کم بوی ترس، نا امیدی، جنگ، نا امنی و استرس بخواد بیاد. روزایی که باید خودمون رو وارد کشتی نجات کنیم تا از شر فتنه ها در امان باشیم. همیشه از بچگی از خودم‌سؤال میپرسیدم که یعنی ممکنه ببینم روزای قبل ظهور رو؟ فتنه ها رو؟ و در عرض چندسال به چشم دیدم که داره همه چیز اتفاق میفته... و امیدوارم خدا اونقدری بهم عمر بده که بتونم پیروزی و ظهور منجی عالم رو بعدش ببینم.

ممکنه جنگ بشه؟اره ولی مگه باید عقب بکشیم؟ یا یکبار برای همیشه ریشه کن میشه یا میذاریم هر بلایی سرمون خواستن بیارن‌

به حرفای پای منقلی سران اسقاطیل نباید اهمیت داد ولی باید آماده ی هراتفاقی بود....

باید به خود جرئت داد....