من تشنه ترین ، تنهاترین نخل جنوبم مثل وطنم سوخته تنم اهل جنوبم تن پوش تن زخمی من مرهم صبره خوشبختی برام دیدن یک لکه ی ابره من تشنه ترین تنهاترین نخل جنوبم مثل وطنم سوخته تنم اهل جنوبم من اهل کویرم از نسل کویرم یک عمره گول ابرای بی بارونو خوردم دندان به لب تشنه و پوسیده فشردم من نخل تبر خورده ی بیداد کویرم تنهام ولی با این همه فریاد کویرم نخلستون سرسبزی می شه روزی اینجا پیغام منو پرنده ها میدن به ابرا من اهل کویرم از نسل کویرم....